هدف: هدف از این مطالعه بررسی تعداد تقریبی کاربران، تعداد تقریب دوستان و دوستان جنس مخالف، فاکتورهای انگیزشی و تفاوت دختران و پسران به عنوان کاربر شبکه اجتماعی مجازی بوده است. روش: این مطالعه به صورت توصیفی پیمایشی در بین دانشجویان دانشگاه سمنان در سال تحصیلی 1390-91 انجام شده است که از بین آنها 460 نفر در مرحلۀ اول و 300 نفر در مرحله دوم، از بیست کلاس درسی مختلف به صورت خوشهای در این پژوهش انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه انگیزههای استفاده از فیسبوک (گلنار، بالسی، و کاکایر، 2010) است. برای ارائۀ نتایج از شاخص درصد فراوانی و آزمون مانکوا استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که مهمترین دلیل جذب مخاطب به فیسبوک خود افشاگری است با میزان 56/ 72 درصد؛ دومین انگیزه بهبود وضعیت فردی با 5/69 ؛ سومین انگیزه غوطهور شدن در رسانه است که 41/68 ؛ چهارمین انگیزه جستجوی اطلاعات با 54/53 ؛ پنجمین انگیزه وقت گذرانی با 46/52 ؛ ششمین انگیزه حفظ روابط با 8/37 ؛ و هفتمین انگیزه سرگرمی با 35/35. همچنین در خرده مقیاسهای متغیر خود افشاگری، غوطه ور شدن در رسانه، وضعیت فردی و سرگرمی دختران به طور معناداری بالاتر از پسران قرار میگیرند. به علاوه حدود دو سوم از دانشجویان از شبکۀ اجتماعی مجازی استفاده میکنند و هر کدام حدود 10دوست یا مخاطب ثابت دارند که تقریبا 4 نفر از آنها از جنس مخالف هستند. نتیجهگیری: مجموع نتایج نشان میدهد که دختران و پسران در میزان استفاده از فیسبوک با انگیزههای مختلف با یکدیگر تفاوت دارند. نتایج این پژوهش میتواند در بررسی نیازها و شرایط جوانان و توجّه به آنها راهگشا باشد.
مرادی, شهاب, رجب پور, مجتبی, کیان ارثی, فرحناز, حاجلو, نادر, رادبخش, ناهید. (1393). انگیزه های استفاده از شبکههای مجازی اجتماعی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی, 4(10), 95-118.
MLA
شهاب مرادی; مجتبی رجب پور; فرحناز کیان ارثی; نادر حاجلو; ناهید رادبخش. "انگیزه های استفاده از شبکههای مجازی اجتماعی". فرهنگ در دانشگاه اسلامی, 4, 10, 1393, 95-118.
HARVARD
مرادی, شهاب, رجب پور, مجتبی, کیان ارثی, فرحناز, حاجلو, نادر, رادبخش, ناهید. (1393). 'انگیزه های استفاده از شبکههای مجازی اجتماعی', فرهنگ در دانشگاه اسلامی, 4(10), pp. 95-118.
VANCOUVER
مرادی, شهاب, رجب پور, مجتبی, کیان ارثی, فرحناز, حاجلو, نادر, رادبخش, ناهید. انگیزه های استفاده از شبکههای مجازی اجتماعی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی, 1393; 4(10): 95-118.