هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی مفهوم شادی و نشاط از دیدگاه اسلام و روانشناسی انجام شد.شادی به معنای سرزندگی و کامیابی، از مهمترین نیازهای روانی بشر است و به دلیل تأثیرات عمدهای که بر زندگی انسان میگذارد، از اهمیت زیادی برخوردار است. در آموزههای دینی به جایگاه و اهمیت شادی در زندگی و علل و آثار آن توجه ویژهای شده؛ تا آنجا که مکرر در دستورات اسلامی و احادیث و روایات ائمه معصومین(ع) به شادیهای مثبت و هدفمند توصیه شده است. در خصوص شادی و نشاط به عنوان یکی از هیجانات مثبت در روانشناسی نیز پژوهشهای فراوانی صورت گرفته است. روش: روش پژوهش، تحلیلی- اسنادی بود؛ به این ترتیب که با جمعآوری اطلاعات از متون اسلامی و روانشناختی، به بررسی مفهوم شادی پرداخته است. یافتهها: یافتههای حاصل نشان داد : 1. شادی و نشاط از مسائل ضروری زندگی افراد در جامعه است. 2. در آموزههای دینی و اسلامی تأکید زیادی بر جایگاه شادی و نشاط در زندگی شده است. 3. در روانشناسی نیز به ویژه در سالهای اخیر در قالب روانشناسی مثبت، تأکید زیادی بر مفهوم شادی شده است.نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد دین اسلام کاملترین دینی است که به تمامی امور زندگی بشر توجه کرده و اگر بگوییم دین اسلام و فرهنگ اسلام، مساوی است با نشاط، امید و شادی؛ سخنی به گزاف نگفتهایم. از مباحث مطرح شده در این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که بسیاری از آموزههای اسلامی با موارد مطرح شدة روانشناسان و پژوهشگران در زمینة شادی همسو و هماهنگ است.